Góry Świętokrzyskie są najstarszymi w Polsce. Wypiętrzone w trzech różnych okresach górotwórczych, rozłożyły się na Wyżynie Małopolskiej, pomiędzy Pilicą a Wisłą. Ich zarysy są łagodne, a wysokości niewielkie. Fascynują natomiast niezwykle oryginalną budową, urozmaiconą roślinnością i światem zwierzęcym. Właśnie tam zaplanowaliśmy naszą wycieczkę, na którą wyjechaliśmy wczesnym rankiem 12 czerwca 2019 roku ( 44 uczniów z klasy IV, V i VI). Do wybrania akurat tego miejsca przyczyniła się lektura omawiana na języku polskim – książka Seweryny Szmaglewskiej pod tytułem „Czarne stopy”. Piątoklasistów tak zafascynowały przygody harcerzy na letnim obozie w Górach Świętokrzyskich, że postanowili na własne oczy zobaczyć miejsca, w których rozgrywała się akcja przeczytanej książki. W miejscowości Święta Katarzyna spotkaliśmy się z Panem Przewodnikiem, który towarzyszył nam przez cały dzień i przedstawiał ciekawostki, legendy i fakty historyczne związane z regionem.

Najpierw odbyliśmy spacer do Kapliczki Świętego Franciszka i znajdującego się obok źródełka. Pierwsza kapliczka została wybudowana w 1641 roku przez bernardyńskich braci świeckich z klasztoru w Świętej Katarzynie. Dzisiejsza kapliczka powstała prawdopodobnie
w XIX wieku. Woda w źródełku, według miejscowych wierzeń, ma moc leczenia oczu. Legenda mówi, że moc ta pochodzi od łez wylanych przez dziewczynę opłakującą utratę siostry. W dawnych czasach źródło wylewało się na pobliskie ścieżki. Dziś jest obudowane kwarcytową studnią, w której przeglądają się stare jodły. Od czasu do czasu z wody wydobywają się pękające bańki gazu. Co ciekawe – źródło ma stałą temperaturę i nigdy nie zamarza. Aby zachować dobry wzrok, każdy przemył oczy w źródlanej wodzie i wysłuchał
z uwagą dalszych opowieści.

Okazało się, że lasy świętokrzyskie od wieków były miejscem kryjówek powstańców
i żołnierzy. Schronienie znaleźli tu między innymi powstańcy styczniowi, a we wrześniu 1943 roku w tych okolicach ukrywały się oddziały partyzanckie Armii Krajowej dowodzone przez majora Jana Piwnika (cichociemnego) o pseudonimie „Ponury”. Znajduje się tu także pomnik poświęcony pamięci osób zamordowanych w czasie II wojny światowej oraz dwie zbiorowe mogiły, gdzie pochowano co najmniej 40 ofiar egzekucji dokonanych na tutejszych mieszkańcach przez niemieckich nazistów z 62 Zmotoryzowanego Plutonu Żandarmerii, stacjonujących od maja do lipca 1943 roku w klasztorze w Świętej Katarzynie.

Po lekcji historii udaliśmy się na lekcję muzealną do Muzeum Minerałów
i Skamieniałości, gdzie mogliśmy podziwiać ponad 1000 okazów minerałów, kamieni szlachetnych oraz skamieniałości. Wysłuchaliśmy opowieści o różnych geologicznych osobliwościach, poznaliśmy nieco tajniki sztuki szlifierskiej i jubilerskiej. W muzealnym sklepiku zaopatrzyliśmy się w szczęśliwe kamienie i ruszyliśmy do miejscowości Huta Szklana.

Tutaj, z dala od codziennego zgiełku i hałasu znajduje się Osada Średniowieczna,
w której czas cofa się o kilka stuleci. Odbyliśmy, więc wyjątkową podróż w czasie
i zobaczyliśmy pracę szewca, wikliniarza, pracownię tkacką, kuźnię oraz chatę zielarki.

Następnie kolejką wjechaliśmy na Łysą Górę – drugi co do wielkości szczyt Gór Świętokrzyskich i podziwialiśmy  górny fragment gołoborza – wizytówkę Świętokrzyskiego Parku Narodowego oraz panoramę okolicy roztaczającą się z tarasu widokowego. Odwiedziliśmy też symbol Gór Świętokrzyskich położony w samych ich sercu, na Łysej Górze - pobenedyktański Klasztor Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża  Świętego. Wysłuchaliśmy legendy o królewiczu węgierskim – Emeryku – i pomodliliśmy się w kaplicy, gdzie przechowywane są relikwie. Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy w dół do Nowej Słupi szlakiem, który nazywany jest drogą królewską ze względu na to, że często przemierzali ją polscy królowie.

W drodze powrotnej humory dopisywały, a nadwątlone siły szybko się odbudowały. Dzieliliśmy się wrażeniami, oglądaliśmy zakupione pamiątki i planowaliśmy, jakie miejsca
w Górach Świętokrzyskich odwiedzimy następnym razem.